Στη διαδικτυακή του ομιλία στις 27/12/20, ο σουάμι Σουμπαμριτανάντα μας κάλεσε να στοχαστούμε πάνω στα πνευματικά μαθήματα του 2020, μιας χρονιάς με μεγάλες προκλήσεις για την ανθρωπότητα, για να γίνουμε πιο ώριμοι και συμπονετικοί. Ο σουάμι ανέλυσε τέσσερα από αυτά τα μαθήματα που μπορούμε να αντλήσουμε από τη χρονιά που τελειώνει:
1. Να επιβραδύνουμε τους ρυθμούς της ζωής μας.
Ο ιός της ταχύτητας έχει μολύνει τη ζωή μας. Ο νους μας μοιάζει με όχημα χωρίς φρένα που επιταχύνει συνέχεια. Οι γρήγοροι ρυθμοί της ζωής δεν σταματούν παρά τα προβλήματα που συσσωρεύονται. Η επιδημία μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε να επιβραδύνουμε για να αποκτήσουμε μεγαλύτερη επίγνωση και διάκριση. Επιβράδυνση δεν σημαίνει ότι χάνουμε την αποτελεσματικότητα στις πράξεις μας. Αυξάνοντας την επίγνωσή μας βάζουμε σωστές προτεραιότητες και βρίσκουμε νόημα και αληθινή ικανοποίηση στη ζωή μας. Όταν δίνουμε προτεραιότητα στο Θεό και στον πνευματικό μας Δάσκαλο, τότε όλα τα άλλα ακολουθούν αυτόματα.
2. Να μάθουμε να είμαστε προσαρμοστικοί.
Η προσαρμοστικότητα είναι σημαντική ικανότητα. Στη βιολογία τα είδη που προσαρμόζονται εύκολα είναι εκείνα που επιβιώνουν, όχι τα πιο δυνατά. Η αποδοχή είναι ένας παράγοντας που φέρνει ειρήνη και μας βοηθά να προσαρμοζόμαστε. Αντίθετα, η αντίσταση φέρνει δυστυχία και προβλήματα.Προσαρμοστικότητα σημαίνει επίσης να παραμερίζουμε τις αρέσκειες και τις αποστροφές μας (likes and dislikes). Ενώ δεν είναι κακό να έχουμε προτιμήσεις, πρέπει να αποφεύγουμε τις προσδοκίες γιατί φέρνουν πόνο και δυστυχία. Η ευγνωμοσύνη απέναντι στη ζωή και στο Θεό είναι επίσης το αντίδοτο απέναντι στις αρέσκειες και στις αποστροφές και μας χαρίζει προσαρμοστικότητα.
3. Να εργαζόμαστε από το αληθινό μας σπίτι.
Η εργασία από το σπίτι έγινε πια ο κανόνας μέσα στο 2020. Από πνευματική άποψη πρέπει, όταν πράττουμε στον κόσμο, να είμαστε εδραιωμένοι στο αληθινό μας σπίτι, στον αληθινό μας Εαυτό.Μέσα στην τρικυμία ο φάρος παραμένει σταθερός, έτσι και ο αληθινός μας Εαυτός είναι το θεμέλιο της ζωής. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η φύση μας υπερβαίνει το σώμα και το νου, ότι ο αληθινός μας Εαυτός είναι αθάνατος και γεμάτος ευδαιμονία. Δεν αρκεί όμως η διανοητική γνώση, πρέπει αυτή η αλήθεια να γίνεται βίωμα. Πρέπει να αφιερώνουμε χρόνο να ακούμε τις πνευματικές αλήθειές και να στοχαζόμαστε πάνω σε αυτές. Η ταύτιση με το σώμα και το νου είναι πολύ δυνατή, γι’ αυτό χρειάζεται συνεχής πρακτική.
4. Να μεταδίδουμε τη συμπόνια.
Μέσα στην επιδημία υπάρχουν πολλές συγκινητικές ιστορίες ανιδιοτέλειας και συμπόνιας: γιατροί και νοσοκόμοι που δουλεύουν νύχτα μέρα για να βοηθήσουν τους ασθενείς, δάσκαλοι που διδάσκουν με νέους τρόπους, καλλιτέχνες που παρέχουν δωρεάν διασκέδαση, άνθρωποι που προσφέρουν φαγητό στους φτωχούς κλπ. Ας μην περιμένουμε όμως τις μεγάλες καταστροφές για να δείξουμε τη συμπόνια μας, ας κάνουμε το μοίρασμα μέρος της ζωής μας, αυτό θα μας βοηθήσει να ωριμάσουμε πνευματικά. Ας μεταδίδουμε λοιπόν παντού το άρωμα της συμπόνιας.
Στην αρχή κάθε χρόνου παίρνουμε αποφάσεις, ας πάρουμε λοιπόν πνευματικές αποφάσεις σε σχέση με αυτά τα 4 διδάγματα της χρονιάς που φεύγει:
1. Να αφιερώνουμε καθημερινά χρόνο σε στοχασμό και ενδοσκόπηση. Να διακρίνουμε τα πράγματα που μας απομακρύνουν από τους στόχους μας και να προσπαθούμε να επανορθώνουμε.
2. Να αναλύσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες και να διακρίνουμε ποια πράγματα χρειαζόμαστε πραγματικά και ποια επιθυμούμε από απληστία. Έτσι θα έχουμε μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα και θα μειώνουμε τις επιθυμίες και την απληστία. Μπορούμε κάθε εβδομάδα να δουλεύουμε κάτι από τις αρέσκειες και τις αποστροφές μας για να βλέπουμε πως αντιδρά ο νους μας.
3. Να έχουμε ένα σταθερό πρόγραμμα πρακτικής, όχι πολύ έντονο αλλά να το τηρούμε όσο το δυνατόν πιο συστηματικά. Έτσι θα κάνουμε μεγαλύτερα βήματα προόδου. Να αφήνουμε κάποια κενά στο καθημερινό μας πρόγραμμα μας για να συντονιζόμαστε με την εσωτερική σιωπή.
4. Να κάνουμε τουλάχιστον μια ανιδιοτελή πράξη την ημέρα, μπορεί να είναι κάτι απλό, οτιδήποτε φέρνει χαρά σε κάποιον άλλον. Υπάρχουν πράξεις συμπόνιας που όλοι μπορούμε να κάνουμε. Έτσι, στο τέλος του 2021 θα έχουμε μια γιρλάντα με 365 λουλούδια, 365 καλές πράξεις για να προσφέρουμε στην Άμμα.
Ο σουάμι Σουμπαμριτανάντα έκλεισε την ομιλία του καλώντας μας να προσευχηθούμε στην Άμμα ώστε Εκείνη να δρα μέσα από τα χέρια μας και να ερχόμαστε ολοένα και περισσότερο κοντά στο Θεό για να επιτύχουμε τον υπέρτατο στόχο της ζωής μας.
