Η σύνοδος Κορυφής Civil 20 ολοκληρώθηκε στην Τζαϊπούρ του Ρατζαστάν. Πρόκειται για μια ομάδα εργασίας της G20 που μεταφέρει τους προβληματισμούς των εθελοντικών οργανώσεων σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι από 74 χώρες έλαβαν μέρος στις διαβουλεύσεις. Με την Άμμα ως πρόεδρο, μας εμπνέει όλους μας να γίνουμε φώτα που λάμπουν με συμπόνια για να αντιμετωπίσουμε τις επείγουσες παγκόσμιες ανάγκες.
Η σημερινή σύνοδος κορυφής σηματοδοτεί το αποκορύφωμα των αφοσιωμένων προσπαθειών των ομάδων εργασίας της C20 που διήρκεσαν τους τελευταίους επτά μήνες, με επικεφαλής την Ινδία, η οποία ασκεί την τρέχουσα προεδρία των χωρών της G20. Πιστεύουμε ότι καταβάλαμε ειλικρινείς προσπάθειες για να φανούμε αντάξιοι της εμπιστοσύνης και της ευθύνης που μου ανατέθηκε από την ινδική κυβέρνηση και τον αξιότιμο πρωθυπουργό, Shri Narendra Modi.
Το φόρουμ Civil 20 μας επέτρεψε να επικοινωνήσουμε ανοιχτά με τους εκπροσώπους των χωρών της G20. Οι δραστηριότητες του φόρουμ Civil 20 υλοποιήθηκαν επίσημα μέσω 16 ομάδων εργασίας. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων επτά μηνών, διοργανώθηκαν εκατοντάδες συναντήσεις , συνέδρια και μονοήμερα σεμινάρια σε όλα σχεδόν τα κρατίδια της Ινδίας, καθώς και σε άλλα έθνη της G20, σχετικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η φύση και η ανθρωπότητα. Είχαμε τη δυνατότητα να μοιραστούμε τις σκέψεις και τις απόψεις μας και να προτείνουμε ορισμένες πρακτικές λύσεις.
Μία από τις βασικές ιδέες που προέκυψαν από τις συζητήσεις ήταν ότι, προκειμένου να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη ύπαρξη και η ασφάλεια της ανθρωπότητας, είναι απαραίτητο να υιοθετηθούν ορισμένες πρωταρχικές αξίες και αρχές και να συνεργαστούμε ως ενιαίο σύνολο. Πράγματι, η εμφάνιση μιας τέτοιας στάσης μπορεί να θεωρηθεί ως θετικό σημάδι, που ανοίγει το δρόμο για την ελπίδα.
Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που θα μας αποθαρρύνουν και θα εμποδίζουν την πρόοδό μας. Δεν πρέπει ποτέ να τους επιτρέψουμε να κλονίσουν την εμπιστοσύνη ή την πεποίθησή μας για την εκπλήρωση του σβαντάρμα μας (προσωπικό μας καθήκον). Μόνο αν έχουμε αυτοπεποίθηση μπορούμε να ωφελήσουμε την κοινωνία μέσω των προσπαθειών μας. Η αυτοπεποίθηση είναι χρήσιμη για να κάνουμε πρόοδο προς τα εμπρός. Κάναμε πολλές συναντήσεις μέχρι τώρα, αλλά θα πρέπει να δώσουμε τη δυνατότητα να συναντηθούν και οι καρδιές μας.
Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας μερικές από τις εμπειρίες μου, που σχετίζονται με τα προγράμματα κοινωνικής αρωγής του Άσραμ μας. Ως παιδί, η Άμμα συνήθιζε να πηγαίνει σε σπίτια στο χωριό κατά τη διάρκεια της εποχής των μουσώνων. Τα περισσότερα σπίτια ήταν μικρά, και είχαν αχυρένιες στέγες.
Κάποιοι επισκεύαζαν τις στέγες τους μία φορά το χρόνο, ενώ άλλοι δεν είχαν αρκετά χρήματα. Εκείνες τις μέρες το κόστος για να ξαναφτιάξεις μια στέγη ήταν μόλις 10 ρουπίες. Σε πολλά σπίτια, όταν άρχιζε να βρέχει, η Άμμα έβλεπε οικογένειες να στριμώχνονται κάτω από μια ομπρέλα μέσα στην πλημμυρισμένη καλύβα.
Εκείνη την εποχή, η Άμμα άρχισε να οραματίζεται ότι κάθε οικογένεια στον κόσμο θα έπρεπε να έχει ένα απλό σπίτι δύο δωματίων και τουλάχιστον ένα πλήρες γεύμα την ημέρα. Έτσι, όταν ξεκίνησε το Άσραμ μας, αποφασίσαμε να χτίσουμε σπίτια για τους άστεγους, παρά τις δικές μας οικονομικές δυσκολίες.
Ξεκινήσαμε επίσης ένα πρόγραμμα συνταξιοδότησης για αυτές τις εξαθλιωμένες οικογένειες. Στη συνέχεια ήρθε το τσουνάμι και χτίσαμε ένα μεγάλο αριθμό σπιτιών. Σύντομα δεν υπήρχε ούτε μία αχυρένια καλύβα σε ακτίνα 25 χιλιομέτρων από το Άσραμ. Αυτό αποδεικνύει ότι αν επιθυμούμε βαθιά κάτι και προσπαθούμε να το κάνουμε να συμβεί, σίγουρα θα συμβεί.
Η Άμμα θα μοιραστεί την ιστορία μιας από τις οικογένειές που έλαβαν τη σύνταξη – μία μόνο από τις πολλές τέτοιες ιστορίες. Μια γυναίκα ήρθε στην Άμμα λέγοντας: «Ο σύζυγός μου με άφησε για μια άλλη γυναίκα. Έχω τρία κορίτσια. Τα άφηνα στο σπίτι της μητέρας μου, ενώ εργαζόμουν ως υπηρέτρια σε κάποια σπίτια. Αλλά επειδή δεν είχα σύζυγο, οι άνθρωποι για τους οποίους δούλευα με είδαν ως εύκολη γυναίκα και με εκμεταλλεύτηκαν.
«Αναγκάστηκα να καταφύγω στην πορνεία. Με τα χρήματα που κέρδιζα, πλήρωνα τις ανάγκες των παιδιών μου. Τα κορίτσια μου είναι τώρα έφηβες. Δεν μπορώ να συνεχίσω αυτό το επάγγελμα και η μητέρα μου έχει επίσης πεθάνει. Πού θα αφήσω τα κορίτσια μου; Η μόνη διέξοδος που βλέπω είναι ο θάνατος. Έχω πάρει την απόφασή μου να αυτοκτονήσω, αλλά ήθελα μόνο να σε δω μια φορά, Άμμα».
Η Άμμα κανόνισε αμέσως να μεταφερθούν τα τρία κορίτσια στο ορφανοτροφείο μας.
Αφού το άσραμ άρχισε να δίνει συντάξεις σε άτυχες γυναίκες και χήρες, η κυβέρνηση ξεκίνησε επίσης να κάνει το ίδιο. Έτσι, η Άμμα άλλαξε το πρόγραμμα συνταξιοδότησης για να στηρίξει καλύτερα τις ευάλωτες και άπορες γυναίκες. Εκείνες τις ημέρες, όταν οι γυναίκες χώριζαν, δεν λάμβαναν διατροφή ή άλλη υποστήριξη. Έτσι αρχίσαμε να στηρίζουμε τις γυναίκες μέσω του προγράμματος αυτοβοήθειας AmritaSREE (Self Reliance Education & Employment Project).
1.500 ρουπίες ανά γυναίκα, συνολικά 30.000 ρουπίες δίνονται στην ομάδα ως αρχικό κεφάλαιο. Βοηθάμε επίσης τα μέλη να πάρουν δάνεια για να ξεκινήσουν μικρές επιχειρήσεις. Τα μέλη της AmritaSREE διδάσκονται πολλές άλλες δεξιότητες. Αργότερα, όταν βγάζουν ικανοποιητικό κέρδος, συχνά βάζουν στην άκρη ένα μέρος για να βοηθήσουν άλλες γυναίκες να χτίσουν σπίτια, να κάνουν γάμους και να έχουν σωστή υγειονομική περίθαλψη.
Όταν το βλέπω αυτό, τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα. Αυτά τα ευάλωτα άτομα καταφέρνουν να πετύχουν την εξωστρέφεια που πολλοί εύποροι άνθρωποι εξακολουθούν να μην μπορούν να βρουν μέσα τους. Σήμερα, υπάρχουν πάνω από 250.000 γυναίκες στην AmritaSREE. Το Άσραμ παρέχει στο πρόγραμμα AmritaSREE ετήσια αρχική χρηματοδότηση 350 εκατομμύρια ρουπίες.
Σε ορισμένα από τα χωριά που υιοθετήθηκαν από την οργάνωσή μας, διαπιστώσαμε ότι τα κορίτσια δεν έχουν την ίδια εκπαίδευση με τα αγόρια. Γιατί; Επειδή οι οικογένειες θεωρούν ότι τα κορίτσια ανήκουν στο σπίτι στο οποίο τελικά θα παντρευτούν. Επομένως, γιατί να σπαταλήσουν χρήματα για να τους δώσουν εκπαίδευση; Είναι καθήκον των κοριτσιών στο νοικοκυριό να τελειώνουν όλες τις δουλειές του σπιτιού και στη συνέχεια να μαζεύουν καυσόξυλα από το κοντινό δάσος.
Όταν πηγαίνουμε στα χωριά, προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους και να τις ρωτήσουμε: «Να σας διδάξουμε κάποια τέχνη;».
Οι γυναίκες του χωριού όμως απαντούν ότι φοβούνται να κάνουν οτιδήποτε. Στην αρχή, φοβούνται ακόμη και να έρθουν κοντά μας και να μας μιλήσουν. Αποφεύγουν τα περισσότερα από τα πράγματα που τους προσφέραμε. Τότε, τελικά, τις ρωτήσαμε αν ήταν πρόθυμες να μάθουν να ράβουν ρούχα όπως τις δικές τους φούστες και συμφώνησαν.
Αρχίσαμε να τους διδάσκουμε βήμα προς βήμα να ράβουν καλύτερα και πιο μοντέρνα ρούχα. Τις συνδέσαμε με τοπικούς πωλητές και τώρα πολλές από αυτές έχουν ακμάζουσες επιχειρήσεις που τις διαχειρίζονται οι ίδιες. Πολλές εξάγουν μάλιστα τα εμπορεύματά τους διεθνώς. Αυτές οι γυναίκες έχουν τόσες πολλές δυνατότητες, αλλά πρέπει να καλλιεργήσουν και να αφυπνίσουν τα εσωτερικά τους ταλέντα.
Αντίθετα, σε ένα άλλο μέρος, μάθαμε ότι οι γυναίκες αποτελούν το 60% του εργατικού δυναμικού. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είναι καλύτερα μορφωμένες από τους άνδρες σε αυτή την περιοχή. Επειδή όμως δεν μπορούν να βρουν άνδρες με τα ίδια μορφωτικά προσόντα, πολλές από αυτές παραμένουν ανύπαντρες. Ή αν παντρευτούν όταν είναι μεγαλύτερες, μετά την εκπαίδευσή τους, πολλές από αυτές δεν έχουν παιδιά. «Τι θα συμβεί στην κοινότητά μας; Θα εκλείψει σταδιακά σε 50 χρόνια», παραπονιούνται.
Σε αυτές τις κοινότητες, η κυβέρνηση θα πρέπει να στηρίζει τις μητέρες που επιθυμούν να αποκτήσουν δύο παιδιά, καλύπτοντας όλα τα έξοδά τους, συμπεριλαμβανομένων των ιατρικών λογαριασμών, από τη σύλληψη, καθώς και την εκπαίδευση των παιδιών τους. Με την επέκταση αυτής της υποστήριξης σε δύο παιδιά για κάθε οικογένεια, οι κοινότητες αυτές μπορούν να σωθούν.
Για να καταστήσουμε αυτές τις κοινότητες αυτοδύναμες, πρέπει να κατεβούμε στο επίπεδό τους με φροντίδα και συνεχή προσοχή και να παραμείνουμε μαζί τους μέχρι να επιτευχθεί η ανάπτυξη –όπως ακριβώς περιθάλπουμε και προστατεύουμε ένα πρόωρο νεογέννητο μέχρι να επιτευχθεί η σωστή ανάπτυξη. Δεν αρκεί να τους δώσουμε απλώς χρήματα ή να τους διδάξουμε κάποιες τέχνες και να φύγουμε.
Ομοίως, η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει πολλά προγράμματα για την ευημερία των τρανσέξουαλ, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης για χειρουργικές επεμβάσεις. Ενώ αυτό είναι αξιέπαινο, η κοινωνία στο σύνολό της εξακολουθεί να μην είναι έτοιμη να τους αποδεχτεί ή να τους αναγνωρίσει. Αλλά αν η κυβέρνηση τους δώσει ένα πρόγραμμα όπου όλοι μαζί θα εργαστούν, παρέχοντάς τους την απαραίτητη υποστήριξη, μπορούμε να τους βοηθήσουμε ψυχολογικά.
Πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν με αναπηρίες στον κόσμο σήμερα. Αν μπορούσαν να τους παρέχονται βοηθητικές συσκευές χαμηλού κόστους, όπως αναπηρικά αμαξίδια σε επιδοτούμενες τιμές, θα μπορούσαν να μετακινούνται και να κερδίζουν τα προς το ζην. Αυτά τα αναπηρικά αμαξίδια θα πρέπει να μπορούν να διανύουν τουλάχιστον 2 χιλιόμετρα την ημέρα. Η κυβέρνηση έχει ήδη εφαρμόσει τέτοια προγράμματα, ωστόσο, θα ήθελα απλώς να το αναφέρω για άλλη μια φορά για μεγαλύτερη προσοχή.
Η κλιματική αλλαγή είναι επίσης ένα θέμα που χρήζει προσοχής. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι ζούσαν κοντά στη φύση και αντιμετώπιζαν τη φύση με ευγνωμοσύνη και σεβασμό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, σύμφωνα με τις διδασκαλίες του Sanātana Dharma, η δημιουργία και ο Δημιουργός είναι ένα, όχι ξεχωριστά.
Ο Ήλιος δεν χρειάζεται κερί για να φωτίσει την πορεία του. Ο χρυσός υπάρχει μέσα στα χρυσά κοσμήματα και τα χρυσά κοσμήματα υπάρχουν μέσα στο χρυσό. Είτε πρόκειται για ολόκληρη τη βλάβη του κινητήρα είτε για μια μικρή αλλά κρίσιμη βίδα, ένα αεροπλάνο δεν θα μπορέσει να πετάξει. Ένα από τα βασικά δόγματα είναι το īśāvāsyam idaṁ sarvam –ολόκληρο το σύμπαν διαπερνάται από τον Θεό. Βλέποντας τα πάντα ως Θεό, αγαπάτε και υπηρετείτε τα πάντα.
Η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο. Ωστόσο, η ηθική συμπεριφορά της ανθρωπότητας φθίνει. Οι άνθρωποι έχουν μάθει να πετούν σαν τα πουλιά και να κολυμπούν σαν τα ψάρια, αλλά έχουν ξεχάσει να περπατούν και να ζουν σαν ανθρώπινα όντα. Εδώ είναι που η πνευματικότητα αποκτά σημασία.
Η εκπαίδευση είναι δύο ειδών: «εκπαίδευση για τα προς το ζην» και «εκπαίδευση για τη ζωή». Η «εκπαίδευση για τη ζωή» δηλαδή η πνευματικότητα, είναι το “air condition” του νου, ενώ η «εκπαίδευση για τα προς το ζην» φέρνει εξωτερική άνεση. Πολλοί αυτοκτονούν σε κλιματιζόμενα δωμάτια και άλλοι δεν μπορούν να κοιμηθούν χωρίς υπνωτικά χάπια επειδή τους λείπει η ψυχική γαλήνη. Όταν ο νους γίνεται «κλιματιζόμενος», μαθαίνουμε πώς να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις της ζωής. Ο σκοπός της εκπαίδευσης πρέπει να είναι η ανάπτυξη μιας αίσθησης ενότητας και συμμετοχικότητας, εδώ είναι που η πνευματικότητα αποκτά σημασία.
Η συμπόνια είναι η γλώσσα της καρδιάς. Τόσο η διάνοια όσο και η καρδιά πρέπει να έχουν τη θέση που τους αρμόζει. Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε; Οι πρώτοι δάσκαλοι του παιδιού είναι η μητέρα και ο πατέρας του. Το παράδειγμα που δίνουν χτίζει τον χαρακτήρα του παιδιού. Θα πρέπει όλοι μας να προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε ένα υψηλό επίπεδο ηθικών αρχών.
Είτε το γνωρίζουμε είτε όχι, κάποιος μπορεί να προσπαθεί να μιμηθεί το παράδειγμά μας. Οι γονείς πρέπει να διδάσκουν στα παιδιά τους την πνευματικότητα. Οι πνευματικές αρχές θα πρέπει να ενσωματωθούν και στα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Τα παιδιά θα πρέπει να ενθαρρύνονται να αναπτύσσουν συμπόνια. Τα σχολεία θα πρέπει να επιβραβεύουν τα παιδιά για τις συμπονετικές τους πράξεις.
Σταδιακά, θα γίνει ο τρόπος ζωής τους και ο χαρακτήρας τους. Με αυτόν τον τρόπο, μαθαίνουν να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ αναγκών και επιθυμιών. Για παράδειγμα, ένα ρολόι που κοστίζει 1.000 ρουπίες δείχνει την ώρα εξίσου καλά με εκείνο που κοστίζει 10.000 ρουπίες, το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να ξέρουμε την ώρα. Η ανάγκη διαφέρει από την επιθυμία ή από την απληστία. Αν έχουμε αυτή την στάση, θα μπορέσουμε να εξυψώσουμε την κοινωνία.
Για παράδειγμα, μέσω ενός ετήσιου προγράμματος πρακτικής άσκησης, στείλαμε τους φοιτητές μας σε απομακρυσμένα, αγροτικά χωριά στην Ινδία. Το πρόγραμμα έδωσε την ευκαιρία σε περίπου 2.000 με 3.000 φοιτητές να γνωρίσουν τη ζωή του χωριού. Μετά από αυτό, παρατηρήσαμε την προθυμία πολλών φοιτητών να προσφέρουν βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη. Καταφέραμε να το επιτύχουμε αυτό με νέους ενήλικες. Σκεφτείτε, λοιπόν, τον αντίκτυπο αν τους είχαμε παρουσιάσει αυτές τις έννοιες κατά τη διάρκεια των παιδικών τους χρόνων.
Ο κυβερνοχώρος έχει γνωρίσει σημαντική ανάπτυξη και πρόοδο. Ωστόσο, έχει επίσης ανοίξει το δρόμο σε πολλούς κινδύνους. Η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται ήδη καταχρηστικά για την πλαστοπροσωπία ατόμων, την αποστολή παραπλανητικών μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, την κατασκευή ψεύτικων σχέσεων, την παραβίαση τραπεζικών λογαριασμών και προσωπικών δεδομένων.
Κάθε πρόοδος έχει δύο όψεις και οι κυβερνήσεις θα πρέπει να δώσουν στο ζήτημα αυτό την προσοχή που του αξίζει. Οι σεξουαλικές επιθέσεις και άλλα εγκλήματα έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, επειδή ακόμη και οι ανήλικοι παρακολουθούν ακατάλληλο περιεχόμενο και κάνουν κατάχρηση ουσιών.
Για να μπορέσουν οι γονείς, οι κηδεμόνες, οι εκπαιδευτικοί και οι διευθυντές των σχολείων να παρέχουν στα παιδιά ασφαλή πρόσβαση στο Διαδίκτυο και στις ψηφιακές πλατφόρμες, οι ερευνητές μας στο Πανεπιστήμιο Amrita έχουν αναπτύξει μια ψηφιακή υπηρεσία που ονομάζεται Safe-Net, και το Άσραμ είναι έτοιμο να παρέχει αυτές τις υπηρεσίες δωρεάν στην κοινωνία.
Το όραμα του Vasudhaiva Kuṭuṁbakam «Ο κόσμος είναι μια μεγάλη οικογένεια» θα πρέπει να ενσωματωθεί στο σχολικό πρόγραμμα σπουδών. Η μελλοντική πορεία και οι δράσεις της ανθρωπότητας πρέπει να αντανακλούν σε κάποιο βαθμό αυτή την κοινή αίσθηση ενότητας. Αν όχι, η απληστία μας θα φτάσει σε τέτοιο σημείο που θα απειλήσει την ίδια την ύπαρξή μας.
Η φύση μας έχει δώσει ισχυρές ενδείξεις τα τελευταία χρόνια ότι προς αυτή την κατεύθυνση βαδίζουμε. Αν δεν λάβουμε υπόψη μας αυτές τις προειδοποιήσεις της φύσης και του Θεού, τα ανθρώπινα όντα θα προστεθούν πολύ σύντομα στον κατάλογο των εξαφανισμένων πλασμάτων αυτού του πλανήτη.
Θα ήθελα να εκφράσω την ειλικρινή μου ευγνωμοσύνη στον αξιότιμο Πρωθυπουργό Shri Narendra Modi και στην κυβέρνηση υπό την ηγεσία του, που μας έδωσε αυτή τη μοναδική ευκαιρία. Εκφράζω την εγκάρδια εκτίμησή μου στη Γραμματεία της G20/C20 και τους αξιωματούχους της, καθώς και σε όλες τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που συνεργάστηκαν μαζί μας για να διασφαλίσουν την επιτυχία αυτής της προσπάθειας.
Ευχαριστώ θερμά τις πολλές κυβερνητικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στη διευκόλυνση της απρόσκοπτης εκτέλεσης των εκδηλώσεων της C20, καθώς και τους εθνικούς και διεθνείς εμπειρογνώμονες που προσέφεραν ανεκτίμητες συνεισφορές στις προτάσεις πολιτικής μας.
Είθε να μπορέσουμε να δούμε τον κόσμο ως ένα όμορφο λουλούδι, με κάθε έθνος ως ένα από τα πέταλά του. Αυτή η όμορφη και ανεκτίμητη Γη είναι μια σπάνια ευλογία που ο Θεός έχει χαρίσει στους ανθρώπους και στους συνανθρώπους μας. Μακάρι η ομορφιά και η χαρά της να μην εξασθενήσουν ποτέ, και μακάρι να ζήσει για πάντα, σκορπίζοντας ευτυχία και άρωμα σε όλους, πάντα. Είθε η θεία χάρη να ευλογήσει όλους να πραγματοποιήσουν το όνειρο του Vasudhaiva Kuṭuṁbakam «Ο κόσμος είναι μια μεγάλη οικογένεια».
Είθε όλα τα όντα, παντού, να είναι ευτυχισμένα.
