Η σχέση πνευματικού Δασκάλου και μαθητή

Απόσπασμα από το μήνυμα της Άμμα στη γιορτή της Γκούρου Πούρνιμα (γιορτή προς τιμήν των πνευματικών Δασκάλων)

“Η γιορτή της Γκούρου Πούρνιμα μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να αναζητήσουμε τη δική μας εσωτερική πληρότητα. Βλέποντας τον κόσμο μέσα από το μικρό παράθυρο του νου μας, καταλήγουμε σε λάθος συμπεράσματα για τον εαυτό μας και τον κόσμο. Ο Γκούρου (πνευματικός Δάσκαλος) είναι ο πιο αξιόπιστος και έμπιστος φίλος, που αφυπνίζει μέσα μας τη συνειδητοποίηση ότι «δεν είμαι αυτή η μικρή οντότητα –σώμα και νους– είμαι το άπειρο, απέραντος σαν τον ουρανό, είμαι η ίδια η πληρότητα.»

Κανείς δεν γνωρίζει πόσος χρόνος μας έχει απομείνει σε αυτή την ανθρώπινη γέννηση που έχουμε λάβει. Ο θάνατος είναι απλά ένα βήμα πίσω από τον καθένα μας. Δεν πρέπει να σπαταλάμε αυτή την πολύτιμη γέννηση σε εφήμερες απολαύσεις. Μπροστά μας βρίσκεται μια χρυσή ευκαιρία να πετύχουμε τον αληθινό στόχο της ανθρώπινης γέννησης. Θα πρέπει να κάνουμε σωστή χρήση αυτής της γέννησης για να στοχαστούμε βαθιά και να αναζητήσουμε την αληθινή μας ουσία και να κατανοήσουμε την αληθινή πηγή της ειρήνης και της ευτυχίας.

Ο Θεός είναι σαν το άπειρο φως του ήλιου. Εντούτοις, εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να ανάψουμε το λυχνάρι μας με αυτό. Η συντροφιά του Γκούρου είναι το σπίρτο που χρειάζεται για να ανάψει η εσωτερική φλόγα του μαθητή. Η παρουσία του Γκούρου θα μας επιτρέψει να εξελιχθούμε και να ωριμάσουμε.

Προς το παρόν, οι αρέσκειες και οι αποστροφές μας είναι οι αλυσίδες που μας κρατούν δέσμιους. Δεν αρκεί να λέμε ότι θα προσπαθήσουμε να απαλλαγούμε από αυτές αργότερα. Αν πέσουμε στη θάλασσα κρατώντας τη βαλίτσα μας, ακόμα κι αν προσπαθήσουμε να την αφήσουμε δεν θα τα καταφέρουμε, αν τα δάχτυλά μας είναι παγωμένα. Το ίδιο συμβαίνει με τις αρέσκειες και τις αποστροφές μας. Όλοι έχουμε τη θεϊκότητα μέσα μας. Ο Γκούρου το μόνο που κάνει είναι να απομακρύνει τις ανεπιθύμητες πτυχές του εαυτού μας. Εμείς, όμως, είναι σε αυτές τις ανεπιθύμητες πτυχές που έχουμε μεγάλη προσκόλληση. Γι’ αυτό, είναι δύσκολο να εκδηλωθεί το όμορφο γλυπτό που κρύβεται μέσα στον ακατέργαστο νου μας.

Στα σανσκριτικά «σίσυα» σημαίνει μαθητής. Η έννοια του όρου αυτού είναι «εκείνος που είναι δεκτικός στη μάθηση και στην πειθαρχία». Ο μαθητής πρέπει να προσφέρει τον εαυτό του στο Δάσκαλο, να έχει συνειδητοποιήσει ότι οτιδήποτε πράττει ο Γκούρου είναι για το δικό του καλό, για την πνευματική του πρόοδο. Μερικοί μπορεί να αναρωτιόνται αν μια τέτοιου είδους τυφλή υπακοή στον Γκούρου είμαι κάποιου είδους σκλαβιά. Η αλήθεια όμως είναι ότι ο μαθητής είναι ήδη σκλάβος των δικών υποσυνείδητων τάσεων και του εγώ του. Αυτό που κάνει ο Γκούρου είναι να τον ελευθερώνει από τις αλυσίδες αυτής της σκλαβιάς.

Η παρουσία του Γκούρου είναι σαν πύραυλος που μας απελευθερώνει από τη βαρύτητα. Εξαιτίας των προσκολλήσεων μας, μοιάζουμε με δορυφόρους που κάνουμε συνεχώς κύκλους γύρω από τη γη, εγκλωβισμένοι από την δύναμη της βαρύτητας. Ο Γκούρου είναι εκείνος που μας απελευθερώνει από τα δεσμά.”

Αμριταπούρι, 27 Ιουλίου 2018