Αμριταπούρι, 1η Ιανουαρίου 2017
Έχοντας στο νου μας τις εμπειρίες ολόκληρης της χρονιάς, αφήσαμε πίσω μας το 2016. Μια νέα χρονιά ανοίγεται μπροστά μας, εδώ και τώρα, γεμάτη με νέες ελπίδες και προσδοκίες. Κάθε νέα χρονιά είναι σαν μια λευκή σελίδα στο βιβλίο της ζωή μας. Το τι θα επιλέξουμε να γράψουμε σε αυτήν εξαρτάται από εμάς. Αν θέλουμε, μπορούμε να τη γεμίσουμε με λέξεις αγάπης, συμπόνιας, ειρήνης και γνώσης. Από την άλλη πλευρά, μπορούμε επίσης να τη γεμίσουμε με λέξεις μίσους, θυμού και αρνητικότητας. Είθε να βουτήξουμε την πένα της διάκρισης στο μελάνι της ατομικής προσπάθειας και ν’ αρχίσουμε να γράφουμε σ’ αυτή τη νέα σελίδα κάτι καινούργιο.
Αυτή τη νέα χρονιά, είθε το πρόσωπό μας να λάμψει με το χαμόγελο της αγάπης. Είθε ο νους μας να γίνει γαλήνιος, ελεύθερος από το φόβο και το θυμό. Είθε οι καρδιές μας να γεμίσουν συμπόνια και ο ήλιος της διάκρισης να φωτίζει το δρόμο μας. Ας γίνει η δημιουργία ενός κόσμου ειρήνης και αρμονίας ο στόχος μας.
Ακούμε πολύ κόσμο να λέει ότι το 2016 δεν ήταν μια καλή χρονιά. Πρέπει, όμως, να στοχαστούμε και να αναρωτηθούμε ποιος φταίει γι’ αυτό. Η χρονιά που πέρασε ή εμείς; Χρησιμοποιήσαμε το χρόνο που πέρασε για να μαθαίνουμε, να εξελισσόμαστε και να προχωράμε μπροστά; Ή τον σπαταλήσαμε σε ανούσιες επιδιώξεις;
Όπως ακριβώς, κάθε βράδυ, ένας επιχειρηματίας κάνει απολογισμό για τα κέρδη και τις ζημιές του, έτσι και για εμάς, η πρωτοχρονιά είναι μια καλή ευκαιρία να κοιτάξουμε πίσω και να κάνουμε τον απολογισμό της χρονιάς που πέρασε. Εξετάζοντας τις πράξεις μας, θα πρέπει να αναρωτηθούμε: «Σε ποιους τομείς κερδίζω; Σε ποιους χάνω;» Έτσι, θα πρέπει να πάρουμε μια ειλικρινή απόφαση να διαφυλάξουμε την πνευματική μας πρόοδο και να εξαλείψουμε την αρνητικότητά μας.
Κατά τη διάρκεια της περασμένης χρονιάς είδαμε πολλές τραγωδίες και συγκρούσεις να εκτυλίσσονται στον κόσμο. Χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε πολέμους και ταραχές. Πολλοί έγιναν θύματα τρομοκρατικών επιθέσεων, άλλοι πέθαναν σε φυσικές καταστροφές και πολλοί περισσότεροι έχασαν τις περιουσίες τους. Η προσφυγική κρίση έφτασε στο αποκορύφωμά της. Ο φόβος και η απελπισία κυρίευσαν το νου αναρίθμητων ανθρώπων. Παρόλα αυτά, δεν πρέπει να χάνουμε το κουράγιο μας και ν’ αφήνουμε το φόβο να μας καταβάλει. Η δύναμη να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις βρίσκεται μέσα μας. Αν ενώσουμε όλοι τα χέρια, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ακόμα και τα μεγαλύτερα προβλήματα με γαλήνη και αισιοδοξία.
Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούμε για το μέλλον. Τα σκαμπανεβάσματα είναι η ίδια η φύση της ζωής. Η πνευματικότητα είναι η επιστήμη που μας διδάσκει να δεχόμαστε τα πάντα με χαρά. Αν αλλάξουμε τη νοητική μας στάση, μπορούμε να διαχειριζόμαστε επίσης και τις αλλαγές που συμβαίνουν στις εξωτερικές καταστάσεις. Αν κάποιος ξέρει κολύμπι, τότε το παιχνίδι με τα κύματα του ωκεανού γίνεται συναρπαστικό. Αντίθετα, κάποιος που δεν ξέρει κολύμπι κινδυνεύει να πνιγεί. Η κατανόηση της πνευματικότητας μας βοηθά να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με νοητική δύναμη. Όταν τα προβλήματα εμφανίζονται στη ζωή, κάποιοι άνθρωποι καταρρέουν, ανίκανοι να τα αντιμετωπίσουν. Ο πνευματικός άνθρωπος, όμως, είναι ικανός να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις με αταραξία.
«Ατίτι ντέβο μπάβα», η Ινδική κουλτούρα μας διδάσκει να δεχόμαστε κάθε «ατίτι» (επισκέπτη) σαν τον ίδιο το Θεό. Σαν «επισκέπτη» δεν θεωρούμε όμως μόνο τους ανθρώπους, αλλά και κάθε κατάσταση που εμφανίζεται απρόσμενα. Πρέπει λοιπόν να είμαστε ικανοί να δεχόμαστε τα πάντα με θετικό τρόπο. Όταν έχουμε αυτή τη στάση, κάθε κατάσταση γίνεται ένα σκαλοπάτι στο δρόμο μας που μας βοηθά να ωριμάσουμε πνευματικά.
Όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις μπορεί να αισθανόμαστε φόβο. Εντούτοις, πρέπει να προχωράμε μπροστά με επίγνωση, χωρίς να χάνουμε τη νοητική μας δύναμη. Ακόμα και την αποτυχία πρέπει να τη θεωρούμε σαν ένα βήμα προς την επιτυχία και να μην την αφήνουμε να μας αποθαρρύνει.
Δεν έχει σημασία αν δεν καταφέρνουμε να πετύχουμε «μεγάλα» επιτεύγματα. Αν μπορούμε να προφέρουμε λόγια αγάπης, να χαρίζουμε ένα χαμόγελο συμπόνιας και να ακούμε με προθυμία και υπομονή τα προβλήματα των άλλων, αυτό είναι παραπάνω από αρκετό.
Το γεγονός ότι ξεκινά μια νέα χρονιά δεν σημαίνει ότι ο ήλιος θ’ αρχίσει ν’ ανατέλλει από τη δύση. Δύο και δύο θα εξακολουθήσουν να κάνουν τέσσερα και όχι πέντε. Γυρνώντας απλά τις σελίδες στο ημερολόγιο τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί. Στα χέρια μας έχουμε μόνο την παρούσα στιγμή. Ας προσπαθήσουμε να τη χρησιμοποιήσουμε συνειδητά, κάνοντας πράξεις που θα φέρουν μια θετική αλλαγή. Ας πάρουμε την απόφαση να μην σπαταλάμε χρήματα σε υπερβολικές πολυτέλειες. Αν τα χρήματα που θα εξοικονομήσουμε έτσι τα χρησιμοποιήσουμε για να βοηθήσουμε φτωχά παιδιά, αυτό θα είναι κάτι πολύ σημαντικό. Φυσικά, σε τελική ανάλυση ο θάνατος είναι αναπόφευκτος, Μπορεί να μην καταφέρουμε να σώσουμε τους πάντες. Σκεφτείτε, όμως, αν καταφέρουμε να σώσουμε έστω και τη ζωή ενός τέτοιου παιδιού, τι θα σημαίνει αυτό για τους γονείς του.
Κάνοντας τέτοιες πράξεις συμπόνιας εφαρμόζουμε στη ζωή μας τις αλήθειες που περιέχονται στις γραφές και διακηρύσσουν την ενότητά μας με το Θεό: «Τάτ τβάμ ασί» και «Αχάμ Μπραχμασμί», δηλαδή «Είσαι Εκείνο» και «Είμαι το Μπράχμαν» (είμαι ένα με το Θεό). Για παράδειγμα, αν πληγώσουμε κατά λάθος το μάτι μας με το δάχτυλό μας, ποτέ δεν τιμωρούμε το δάχτυλο. Αντίθετα, χρησιμοποιούμε το ίδιο δάχτυλο για να τρίψουμε και να ανακουφίσουμε το μάτι. Αυτό συμβαίνει γιατί γνωρίζουμε ότι και το μάτι και το δάχτυλο είναι μέρη του δικού μας σώματος. Παρομοίως, όταν βλέπουμε τους άλλους σαν τον Αληθινό μας Εαυτό, τότε η συμπόνια αναδύεται αυθόρμητα. Όπως συγχωρούμε τα δικά μας λάθη, ας είμαστε ικανοί να συγχωρούμε και να ξεχνάμε και τα λάθη των άλλων. Ας προσπαθούμε να ξεπερνάμε το θυμό που αισθανόμαστε για εκείνους που μας έβλαψαν. Ας προσπαθούμε να λέμε λόγια καλοσύνης σ’ εκείνους που είναι θυμωμένοι μαζί μας. Αυτό μπορεί να τους δώσει χαρά και να τους βοηθήσει να ξεπεράσουν το θυμό τους. Ας μην ξεχνάμε να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στους κοντινούς και αγαπημένους μας ανθρώπους. Αυτά είναι τα πράγματα που θα πρέπει να προσπαθήσουμε να κάνουμε τη νέα χρονιά. Τέτοιες πράξεις θα προκαλέσουν μια αληθινή επαναγέννηση, μια νέα δημιουργία.
Ας μάθουμε από τα λάθη των προηγούμενων ετών και ας καλωσορίσουμε τη νέα χρονιά με μεγαλύτερη επίγνωση, ενθουσιασμό και αισιοδοξία. Ταυτόχρονα, ας προσπαθούμε να διευρύνουμε τους ορίζοντες της γνώσης μας. Ας κάνουμε τη νέα χρονιά ευλογημένη μέσα από πράξεις που μεταδίδουν το άρωμα της αγάπης και της συμπόνιας.
Η Άμμα προσεύχεται στο Παραμάτμα (το Θεό) ώστε τα παιδιά της να επιτύχουν το στόχο αυτό. Η Άμμα εύχεται σε όλα τα παιδιά της ένα πολύ ευτυχισμένο 2017!
