Διαδικτυακή ομιλία του σουάμι Σουμπαμριτανάντα: «Το αλφαβητάρι της ειρήνης»
Στη δεύτερη διαδικτυακή του ομιλία, την περασμένη Κυριακή, ο σουάμι Σουμπαμριτανάντα ανέλυσε τρεις βασικούς παράγοντες που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε με αισιοδοξία την κατάσταση της επιδημίας του ιού COVID-19, να καλλιεργήσουμε το εσωτερικό θάρρος και να αποκτήσουμε έναν γαλήνιο νου –το «αλφαβητάρι της ειρήνης», όπως το αποκάλεσε. Παράλληλα, πρότεινε και τρόπους πρακτικής εφαρμογής αυτών των αρχών που μας παρουσίασε.
Α. Αποδοχή
Ο σουάμι Σουμπαμριτανάντα μας θύμισε μια πολύ γνωστή και επίκαιρη προσευχή: «Θεέ μου δώσε μου την δύναμη να υπομένω αυτά που δεν μπορώ να αλλάξω, το κουράγιο να αλλάξω αυτά που μπορώ και τη σοφία να διακρίνω ανάμεσα σε αυτά τα δύο.»
Η επιδημία είναι συλλογικό κάρμα της ανθρωπότητας, δεν μπορούμε να ρίξουμε αλλού το φταίξιμο, είναι ο καρπός των πράξεων μας σε συλλογικό επίπεδο. Η αποδοχή είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε σωστά την κατάσταση. Όπως στη φυσική κάθε αντίσταση δημιουργεί θερμότητα, έτσι και στη ζωή μας η αντίσταση και η άρνηση μιας κατάστασης φέρνουν ταραχή και δυστυχία. Η αποδοχή αντίθετα χαρίζει νοητική γαλήνη. Τη στιγμή που ο νους μας ησυχάζει, καταλαγιάζει και ο πόνος.
Η αποδοχή συχνά παρερμηνεύεται ως παθητικότητα ή ηττοπάθεια. Το αντίθετο όμως ισχύει: η αποδοχή είναι ένδειξη δύναμης, ένδειξη ότι είμαστε ανοικτοί στην πραγματικότητα, όπως αυτή είναι, όχι όπως εμείς την ερμηνεύουμε. Αποδοχή, επίσης, δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε προτιμήσεις. Σαφώς έχουμε και προσπαθούμε να τις πραγματοποιήσουμε. Αλλά αν δεν γίνει αυτό, δεχόμαστε την κατάσταση όπως είναι και δεν επηρεάζεται η εσωτερική μας γαλήνη.
Η αποδοχή συμβαίνει πάντα στην παρούσα στιγμή. Με την αποδοχή κάνουμε το παρόν φίλο μας, και αυτό μεταμορφώνει τη ζωή μας. Στην αποδοχή αγκαλιάζουμε ακόμα και τις πτυχές του εαυτού μας που αντιδρούν. Έτσι, μπορούμε να σκεφτούμε με διαύγεια τις πράξεις που θα επιφέρουν τις θετικές αλλαγές.
Ο σουάμι Σουμπαμριτανάντα μας έδωσε και έναν πρακτικό τρόπο για να καλλιεργήσουμε την αποδοχή: ας κάνουμε ενδοσκόπηση για να εντοπίσουμε τις καταστάσεις απέναντι στις οποίες αντιδρούμε. Ας διαλέξουμε μία από αυτές και ας προσπαθήσουμε να διακρίνουμε κάτι θετικό σε αυτήν, καλλιεργώντας την αποδοχή. Στο τέλος θα παρατηρήσουμε τι αισθανόμαστε όταν φέρνουμε αποδοχή στην κατάσταση.
Β. Ευελιξία
Η ευελιξία και η προσαρμοστικότητα είναι μεγάλες αρετές στη ζωή μας. Καθώς μεγαλώνουμε, το σώμα και ο νους μας έχουν την τάση να γίνονται άκαμπτοι. Αναπτύσσουμε έντονες προτιμήσεις για κάποια πράγματα και αποστροφές για κάποια άλλα. Ας παρατηρήσουμε όμως τα μικρά παιδιά, πόσο ευέλικτα και προσαρμοστικά είναι, στο σώμα και στο νου.
Η ευελιξία είναι χαρακτηριστικό της ζωής και η ακαμψία του θανάτου. Αν ακολουθούμε τη ροή της ζωής νιώθουμε χαρά. Ο ευέλικτος νους είναι χαλαρός, ενώ ο άκαμπτος πάντα δυστυχισμένος.
Στην παρούσα κατάσταση, το γεγονός ότι οι άνθρωποι πρέπει να ζουν τόσο περιορισμένοι στα σπίτια τους είναι πρωτόγνωρο. Αλλά ταυτόχρονα είναι ευκαιρία να καλλιεργήσουμε την υπομονή και την ευελιξία. Οι γονείς ή οι δάσκαλοι μας έλεγαν όταν είμασταν μικροί: «Μην κάθεσαι, κάνε κάτι!» Τώρα η ίδια η ζωή μας λέει: «Μην κάνεις τίποτα, κάτσε ήσυχος!»
Πρακτική: ας χρησιμοποιήσουμε το χρόνο του περιορισμού για να καλλιεργήσουμε ανοιχτό και θετικό νου, να αναγνωρίσουμε τα θετικά της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε. Ας πούμε για παράδειγμα στον εαυτό μας: «Τώρα, μπορώ να περνώ χρόνο με την οικογένεια μου. Τα πιο σημαντικά πράγματα είναι διαθέσιμα. Δεν μπορώ να ελέγξω τις εξωτερικές καταστάσεις, αλλά μπορώ να ελέγξω τις πράξεις μου, να προφυλάσσω τον εαυτό μου, την οικογένεια και τους συνανθρώπους μου, να κάνω πνευματικές πρακτικές, να τρώω υγιεινά, να περνώ το χρόνο μου παραγωγικά».
Γ. Μετατροπή των προκλήσεων σε ευκαιρίες
Συχνά έχουμε την τάση να ρίχνουμε το φταίξιμο για τις δυσκολίες μας στους άλλους, ακόμα και στο Θεό. Οι προκλήσεις μπορούν να μας κάνουν δυστυχισμένους ή καλύτερους ανθρώπους. Η επιλογή είναι δική μας. Δεν είμαστε θύματα, εκτός αν αποφασίσουμε να είμαστε.
Αυτές τις μέρες, πολλοί ήρωες βγαίνουν στο προσκήνιο, όπως οι γιατροί και το ιατρικό προσωπικό, χάρη στην ανιδιοτελή υπηρεσία τους. Μπορούμε να μετατρέψουμε τις προκλήσεις σε εξαιρετικές ευκαιρίες προσωπικής ανάπτυξης. Χρειάζεται γι’ αυτό να έχουμε έναν ανώτερο στόχο, που μπορεί να είναι η πνευματική πρόοδος, η αφοσίωση στην οικογένεια, η υπηρεσία προς τους άλλους με διάφορους τρόπους κλπ. Ας πούμε λοιπόν στον εαυτό μας: τίποτα δεν θα με κάνει δυστυχισμένο, θα έχω έναν ανώτερο στόχο μπροστά μου και θα τον ακολουθήσω.
Πρακτική: Ας παρατηρήσουμε αν μπορούμε να μετατρέψουμε μια δυσάρεστη κατάσταση σε ευκαιρία για προσωπική ανάπτυξη, αν μπορούμε να επιλέξουμε τη στάση και την εσωτερική μας κατάσταση απέναντι σε μια εξωτερική κατάσταση.
Ας αντιμετωπίσουμε λοιπόν την τρέχουσα κατάσταση με αποδοχή και ευελιξία, ας προσπαθήσουμε να την μετατρέψουμε σε ευκαιρία για προσωπική ανάπτυξη. Ας κάνουμε «πνευματικές επενδύσεις» τώρα που οι αγορές βρίσκονται σε κρίση. Ας προσευχηθούμε για τις ψυχές των θυμάτων της επιδημίας και για την ειρήνη των οικογενειών τους, για την ανάρρωση των αρρώστων, για να δίνει ο Θεός δύναμη σε όσους εργάζονται ανιδιοτελώς για να μας κρατήσουν ασφαλείς.
Ο σουάμι Σουμπαμριτανάντα ολοκλήρωσε την ομιλία του με τα παρακάτω λόγια της Άμμα: «Αν ο καθένας μας ανάψει μια μικρή φλόγα, η δύναμη και η λαμπρότητα του φωτός θα πολλαπλασιαστούν. Με τον ίδιο τρόπο, ας ανάψουμε το φως στις καρδιές μας. Είθε οι ανιδιοτελείς πράξεις μας και η Θεία Χάρη να προστατέψουν τον κόσμο. Τότε, είναι σίγουρο ότι θα πετύχουμε και ότι θα διαλύσουμε το σκοτάδι.»
Ομ Αμριτεσβαριέ Ναμαχά!
